Dobry proces wykrywania błędów ma kluczowe znaczenie dla rozwoju oprogramowania. Wygenerowane tutaj wymagania przygotowują grunt pod cały projekt, kładąc podwaliny pod sukces lub porażkę. Zaangażowanie wszystkich interesariuszy od samego początku jest jednym z najbardziej znaczących kroków, jakie mogą podjąć programiści, ale identyfikacja tych interesariuszy nie zawsze jest łatwa. Firmy, które przechodzą przez tę fazę, mogą przeoczyć grupę, której wsparcia potrzebują w dalszej części drogi, jaką jest software house. Dlatego definiowanie interesariuszy powinno być przemyślanym procesem na wczesnych etapach odkrywania.
Software house a interesariusze
Termin „interesariusz” odnosi się do osób lub grup, których dotyczy projekt rozwoju oprogramowania. Interesariusze istnieją zarówno w organizacji, jak i poza nią. Mogą to być użytkownicy końcowi lub po prostu proces ma na nich wpływ. Tak czy inaczej, mają żywotne zainteresowanie produktem końcowym. Informacje od interesariuszy mówią firmie, jakiego rodzaju oprogramowanie jest potrzebne, sugerując pomysły dotyczące funkcji lub problemów, które musi rozwiązać. Tworzą diagramy przypadków użycia i mapują przepływy pracy, które kierują projektowaniem interfejsu użytkownika nowego oprogramowania. Jako grupa oceniają zalety pomysłów innych, przypisując początkowy priorytet potencjalnej liście funkcji.
Interesariusze są w najlepszej sytuacji, aby oferować konkretne informacje na temat potrzeb na ich poziomie. Wiedzą, co zadziała lub nie będzie działać w ich przepływach pracy. Dodatkowo, jako przedstawiciele interesów swojej kategorii, mają kontrolę nad wszelkimi wyjątkowymi potrzebami, które mogą kolidować z innymi interesariuszami. Posiadanie tej wiedzy wcześnie pomaga programistom z software house znaleźć kompromis, zanim pojawią się poważne problemy. Współpraca nie kończy się również po odkryciu. Bardziej ograniczona grupa interesariuszy jest aktywna podczas opracowywania, aby przeglądać prototypy i dostarczać powtarzające się informacje zwrotne w trakcie procesu rozwoju.
Dlaczego jest to ważne?
Zaniedbywanie interesariuszy projektu to ryzykowna propozycja. Przede wszystkim bez ich wkładu programiści tworzący software house pracują z niepełną listą wymagań. Potrzeby niespodzianek z pewnością pojawią się podczas tworzenia. Te nagłe dodatki powodują pełzanie zakresu, w którym projekt przekracza swoje pierwotne granice. Początkowe wymagania czasowe i budżetowe są zmuszone do rozciągnięcia, aby pokryć nowe wymagania. To nie zawsze jest możliwe. Znacznie bardziej prawdopodobne jest, że niektóre funkcje będą musiały zostać przycięte, aby dotrzymać terminów. Nawet po dotrzymaniu terminów i budżetów brakujące wkłady mają konsekwencje.
Czasami oprogramowanie okazuje się dokładnie takie, jakiego chce przywództwo, ale nie jest używane przez pracowników. Mogą już mieć bardziej efektywne narzędzia lub odkryć, że nowe oprogramowanie nie ma funkcji, których szukali, lub po prostu nie są sprzedawane według wartości oprogramowania. Bez względu na przyczynę, ich brak entuzjazmu przekłada się na zmarnowaną inwestycję.