Wyobraź sobie plastikową torbę wiejącą na wietrze. Przelatuje przez okno, rozplątuje się z gałęzi drzewa i w końcu znika z pola widzenia. A teraz wyobraź sobie, że ta torba była ostatnim zabłąkanym kawałkiem plastiku, jaki kiedykolwiek istniał.

Odpady z tworzyw sztucznych są coraz większym problemem środowiskowym dla naszego pokolenia, ale nie muszą stanowić problemu dla następnego. Oprócz zmiany podejścia do postrzegania wszystkich odpadów jako cennego materiału do nowych zastosowań, recykling i skup tworzyw sztucznych jest jednym z kluczowych elementów pomagających rozwiązać kryzys odpadów z tworzyw sztucznych. Istnieje jednak wiele niejasności co do tego, jak faktycznie działa proces recyklingu tworzyw sztucznych. Poprosiliśmy ekspertów, aby odpowiedzieli na ważne pytania dotyczące recyklingu, aby dowiedzieć się, jak blisko jesteśmy rozwiązań.

Dlaczego nie wszystkie rodzaje plastiku są poddawane recyklingowi?

Obecnie tylko około 30% plastiku jest zbierane do recyklingu w Europie, podczas gdy wskaźnik recyklingu plastiku w USA wynosi 8,4%. Istnieje również pewna niejasność co do tego, ile zebranego w Europie plastiku faktycznie trafia do recyklingu.

Teoretycznie prawie wszystkie rodzaje tworzyw sztucznych można poddać recyklingowi. Poszczególne procesy różnią się jednak w zależności od rodzaju użytego materiału. Wiele tworzyw sztucznych nie jest poddawanych recyklingowi – może nawet nie jest zbieranych – jeśli procesy wymagane do ich recyklingu są skomplikowane, a tym samym nieopłacalne ekonomicznie. W przypadku niektórych tworzyw sztucznych przy obecnie dostępnych technologiach recykling nie jest możliwy. Wraz z ciągłym rozwojem technologii, bariery techniczne i ekonomiczne w recyklingu tworzyw sztucznych stopniowo zaczynają się znosić.

Tworzywa sztuczne, które są miękkie po podgrzaniu i twarde, gdy są zimne – znane jako tworzywa termoplastyczne – są łatwiejsze w recyklingu, ponieważ można je przekształcić w wysokich temperaturach. Należą do nich politereftalan etylenu lub PET, który jest używany do produkcji różnych butelek, tacek, odzieży i włókien dywanowych oraz polietylen o dużej gęstości lub HDPE, używany również do produkcji butelek, opakowań i produktów, takich jak elastyczne rury wodne i zbiorniki paliwa do pojazdów.

Tworzywa sztuczne, które stają się nieodwracalnie twarde po podgrzaniu – znane jako tworzywa termoutwardzalne – są trudniejsze do recyklingu, ponieważ nie można ich zmienić. Jednym z takich tworzyw sztucznych jest poliuretan – zwykle używany do wytwarzania elastycznej pianki, farb i klejów.

Styropian jest również problematyczny, ponieważ składa się w dużej mierze z powietrza. Chociaż istnieją maszyny zaprojektowane do jego zagęszczania, recykling polistyrenu zazwyczaj nie jest opłacalny, częściowo dlatego, że jest tak nieporęczny w transporcie.

W chwili obecnej w Europie zbiera się do recyklingu tylko około 30% plastiku, a być może tylko jedna trzecia z tego jest faktycznie poddawana recyklingowi. Problemem są również przedmioty wykonane z różnych rodzajów tworzyw sztucznych. Jeśli zostaną poddane recyklingowi razem, nie zmieszają się, tworząc jednorodny materiał.